O παίκτης που έκανε δυνατή την περίφημη εποχή των «Galacticos» του Φλορεντίνο Πέρεθ. Ζιντάν; Καλός! Ραούλ; Μπέκαμ; Φίγκο?? Καλοί! Αλλά ο άνθρωπος που έκανε δυνατή τη συνύπαρξη όλων αυτών των σταρ ήταν ο Claude Makèlèlè. Τον έβρισκες μπροστά σου στην άμυνα να προστατεύει τους δύο κεντρικούς μπακ... Θα μπορούσατε να τον βρείτε στα πλάγια να καλύπτει την ανάβαση του Ρομπέρτο Κάρλος. Τον έβλεπες να ανακτά την μπάλα και μετά να την τοποθετεί στα φαινόμενα δίπλα του. Μία, δύο, πέντε, είκοσι φορές σε κάθε παιχνίδι. Ένα μνημείο αφοσίωσης, ευφυΐας και τακτικής σοφίας. Θεμελιώδης για όλους, εκτός από έναν, τον Florentino Perez που μιλώντας για την απόφαση να πουλήσει τον Makèlèlè, ουσιαστικά είπε ότι δεν θα έλειπε γιατί ήταν ένας μέσος με μέτρια τεχνική και χωρίς ταλέντο. Σπάνια υπήρχε μια πιο ατυχής πρόταση αν σκεφτεί κανείς ότι μετά την πώληση του Γάλλου μέσου το παιχνίδι τςη Ρεάλ, έσπασε «περίεργα», όπως είχε προφητεύσει ο Ζιντάν την ώρα του αποχαιρετισμού του συμπαίκτη του. «Τι νόημα έχει να δώσει άλλη μια στρώση χρυσής μπογιάς στην Bentley αν πουλήσεις ολόκληρο τον κινητήρα;». Το 2003 ο Makèlèlè πουλήθηκε στην Chelsea σε τιμή διακανονισμού όπου μετά από μια διακριτική χρονιά με τον Ranieri επέστρεψε στα υψηλότερα επίπεδα με τον Mourinho που τον έβαλε στο επίκεντρο του τεχνικο-τακτικού του έργου. Από το χαμηλό σημείο της μεσαίας γραμμής των τριών, επέστρεψε στο να είναι καθοριστικός όπως στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στους Άγγλους δημοσιογράφους που του ζήτησαν να περιγράψει τον τρόπο παιχνιδιού του, ο Claude Makèlèlè αυτοπροσδιορίστηκε τέλεια. « Πρέπει να απολαμβάνεις το ποδόσφαιρο, το τάκλιν, το να αφήνεις την μπάλα. Όταν είσαι κοντύτερος πρέπει να κάνεις το τάκλιν την κατάλληλη στιγμή. Μπορεί να είναι πιο ψηλός, πιο δυνατός, αλλά αν κάνεις τάκλιν την κατάλληλη στιγμή, θα κερδίσεις. Ο συγχρονισμός είναι το παν." Κλοντ Μακελελέ
