«2011, Μιλάνο, πάρτι στο Armani Privé...
 Όλοι αρχίζουν να χορεύουν, οι φίλοι μου διασκεδάζουν, αλλά εγώ στέκομαι στην άκρη. Είμαι ένα κομμάτι ξύλο, κάνω τον κόσμο να γελάει με την στάση μου.
Είναι εκείνο το βράδυ που αποφασίζω να συμμετάσχω στην τηλεοπτική εκπομπή Dancing with the stars.
Η Milly Carlucci με καλούσε εδώ και χρόνια και την απέφευγα.
Όταν της τηλεφωνώ, η Milly δεν το πιστεύει...
 «Μπόμπο, λες πραγματικά ναι;!».
«Είμαι έτοιμος Milly, αλλά σε παρακαλώ, δώσε μου μία δάσκαλα που είναι αρραβωνιασμένη η παντρεμένη.».
Είμαι μόνος, ξέρετε τι χάος θα είχα κάνει αλλιώς, εκτός από το να χορεύω...
«Μίλι, ίσως αν μου έδινες την Τίτοβα... θα ήταν τέλεια, πολύ καλή και παντρεμένη με έναν φίλο μου, τον Μαξ Ροζολίνο...».
«Έλα Μπόμπο μετά να δούμε».
"Όχι, τι να δούμε!"
Αποχαιρετώ και φεύγω για τη Ρώμη.
Η μητέρα και η αδερφή μου με σταματούν για να μου πουν δύο κουβέντες.
«Μην είσαι ανόητος, να είσαι καλός με τα κορίτσια και να σκέφτεσαι μόνο την δουλειά σου».
Ως δασκάλα μου αναθέτουν τη Ναταλία Τίτοβα!
«Για πρώτη φορά στη ζωή μου, θα σιωπήσω. 
Ό,τι μου πεις, θα το κάνω!». 
Λέω στην Τίτοβα ότι θα αφήσω τον εαυτό μου ολοκληρωτικά.
Ποτέ δεν έχω ιδρώσει τόσο πολύ παίζοντας ποδόσφαιρο.
Δουλεύαμε σαν μουλάρια στο Dancing with the Stars, οκτώ-εννιά-δέκα ώρες την ημέρα ασκήσεις, κάθε Σάββατο βράδυ έπρεπε να έχουμε έτοιμους δύο χορούς των δύο λεπτών ο καθένας και πρέπει να είναι τέλειοι.
Είμαι πολύ περήφανος για το ταξίδι που έκανα με τη Milly.
Μετά τα επεισόδια του Dancing, η μητέρα μου βρέθηκε στην πόρτα του σπιτιού, στο Πράτο.
«Μπράβο Μπόμπο.
Αλλά είμαστε σίγουροι ότι τώρα δεν θα βγουν παράξενες ιστορίες με τις χορεύτριες του προγράμματος;».
Σίγουρα, μαμά.
Σου το υποσχέθηκα πριν φύγω και είσαι η μόνη γυναίκα που μπορεί να μου δώσει εντολές, η μόνη που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει μαζί μου, η μόνη που μπορώ να κλάψω στον ώμο της.''
Κριστιάν Βιέρι