Στη δεκαετία του 1930, ένας από τους ανθρώπους που ήταν φυλακισμένοι και εκτίθεντο σαν ζώα στον ζωολογικό κήπο του Χάγκενμπεκ στο Αμβούργο, ήταν ο προπάππος του Κριστιάν, Γουίλι Καρεμπέ.
”Ο προπάππους μου Γουίλι ήταν ένας από τους αρχηγούς των Κανάκ, του λαού μας στη Νέα Καληδονία.
Το 1931 τον έφεραν στην Ευρώπη, δήθεν με σκοπό να μιλήσει για την πατρίδα μας, αλλά στην πραγματικότητα για να τον εκθέτουν σαν ένα ζώο μέσα σε κλουβί στους επισκέπτες της Αποικιακής Εκθεσης στο Παρίσι και αργότερα στον Ζωολογικό Κήπο Χάγκενμπεκ στο Αμβούργο.
Τότε η Γαλλία προπαγάνδιζε τη δύναμή της ως αυτοκρατορίας, ότι η επικράτειά της απλωνόταν έως τα μέρη όπου ζούσαν “άγριοι”. Επίσης, οι Γάλλοι που διοργάνωναν αυτού του είδους τις εκθέσεις έκαναν ανταλλαγές, έδιναν ανθρώπους από μακρινά, σε σχέση με την Ευρώπη και εξωτικά μέρη για να παίρνουν αλιγάτορες και άλλα άγρια ζώα.
Σε κάθε Αποικιακή Εκθεση που φιλοξενούνταν στο δάσος της Βουλώνης έφερναν ανθρώπους από τις κτήσεις της Γαλλίας σε όλο τον κόσμο.
Ξεκίνησαν από τις κοντινές αποικίες με Αφρικανούς και στη συνέχεια επεκτάθηκαν προσθέτοντας εκπροσώπους λαών από τα προτεκτοράτα στην Ασία, στην Ωκεανία κ.λπ.
Οι Αποικιακές Εκθέσεις προσέλκυαν εκατομμύρια επισκέπτες και όσο πιο αξιοπερίεργα τα “εκθέματα” τόσο μεγαλύτερη η επιτυχία.
Ο προπάππος μου Γουίλι Καρεμπέ ήταν ένας πολύ περήφανος και αξιοπρεπής άνθρωπος, εξάλλου το επώνυμό μας σημαίνει “πολεμιστές του 2000”.
Ο Γουίλι δεν ξεπέρασε ποτέ την προσβολή των Ευρωπαίων στον λαό των Κανάκ και στον ίδιο.
Πληγώθηκε τόσο βαριά από αυτά που έζησε, ώστε ορκίστηκε να μη μιλήσει ποτέ για εκείνο το ταξίδι.
Σαν να σφράγισε τα χείλη του.
Τόσο ο Γουίλι όσο και άλλα πεντέξι μέλη της οικογένειάς μου, οι δικοί μου πρόγονοι που είχαν πάει στην Ευρώπη το 1931 μαζί με τον προπάππο μου, αντιδρούσαν απότομα όποτε τους ζητούσαν να διηγηθούν τις εμπειρίες τους.
Μάλλον προσπαθούσαν να θάψουν μέσα τους το τραύμα που είχαν υποστεί από εκείνο τον ασύλληπτα βαρύ και εντελώς απαράδεκτο εξευτελισμό.
Για πρώτη φορά έμαθα ολόκληρη την ιστορία του προπάππου μου το 1998, λίγο πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Οπως ήταν φυσικό, έπαθα σοκ – και σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για εμένα.
Διάβασα το βιβλίο “Κανίβαλος” του Ντιντιέ Ντενένξ, ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, με θέμα πώς η Δύση μεταχειριζόταν τους ανθρώπους που προέρχονταν από “εξωτικά” μέρη.
Συνειδητοποίησα ότι αυτά που περιέγραφε ο Ντενένξ για ανθρωπο-ζωολογικούς κήπους ήταν η ιστορία του προπάππου μου, ο οποίος, ακριβώς όπως αναφέρει το βιβλίο, επέστρεψε στη Νέα Καληδονία διαφορετικός.
Στην πραγματικότητα, δεν συνήλθε ποτέ από εκείνη τη δοκιμασία. Αυτή είναι η αλήθεια.
Και αυτή την αλήθεια εγώ είμαι αποφασισμένος να τη διαδώσω παντού.”
Κριστιάν Καρεμπέ
