«Ήμουν πάντα ένας σκύλος στην δουλειά μου, ο οποίος όμως σκέφτεται.

Ποτέ δεν είχα αφεντικά ή χορηγούς.

Ποτέ δεν μου άσκησαν πίεση ισχυρά στελέχη, ποτέ δεν απολάμβανα την εύνοια συγκαταβατικών δημοσιογράφων και των παρατρεχάμενων.

Αν έχω πετύχει κάτι, το οφείλω στον εαυτό μου, την αποφασιστικότητά μου και το πάθος που έχω βάλει στην καριέρα μου.

Σήμερα στο ποδόσφαιρο κερδίζονται αγώνες χάρη στην ποιότητα του παιχνιδιού που μπορούν να εγγυηθούν οι καλύτεροι και ακριβότεροι παίκτες.

Οι λίγοι που έχουν πολλά λεφτά αγοράζουν χωρίς όρια όλους τους πιο δυνατούς της αγοράς και κερδίζουν τα πρωταθλήματα.

Και φυσικά, ξοδεύοντας πάρα πολλά, κινδυνεύουν πάντα να χρεοκοπήσουν.

Για μένα, η προπονητική ήταν μεγάλο πάθος, το να κάνω τους οπαδούς χαρούμενους ήταν μια αποστολή.

Δεν έχω κύπελλα στο βιογραφικό μου, μόνο τρεις ανόδους.

Αλλά έχω πολλές σωτηρίες, μερικά θαύματα και το πιο όμορφο τρόπαιο… τη στοργή του κόσμου, των παικτών και την απέραντη ανθρώπινη και επαγγελματική εκτίμηση των μεγάλων, όπως ο Τόττι και ο Μπάτζιο.

Έδωσα τα πάντα για το ποδόσφαιρο, τώρα απολαμβάνω τα εγγόνια μου και τα αντιμετωπίζω όπως έκανα με τους ποδοσφαιριστές, με σεβασμό και εκπαίδευση».

Κάρλο Ματσόνε