Atalanta Bergamο!
Η Αταλάντα αγωνίζεται στο Στάδιο «Ατλέτι Ατζούρι ντι Ιτάλια» («Stadio Atleti Azzurri d’Italia) που παρουσιάζει εικόνα απαρχαιωμένου χώρου.
Δίχως στέγαστρο στις κερκίδες και χωρίς βελτιώσεις στα καθίσματα και τον περιβάλλοντα χώρο εδώ και χρόνια, δεν παύει όμως να θεωρείται ως μια από τις πιο εχθρικές για τους φιλοξενούμενους στην Ιταλία.
*Το νέο γήπεδο θα λύσει πολλά προβλήματα.
Υπάρχουν αρκετά μεγαλύτερα και ομορφότερα γήπεδα στη χώρα, σε ελάχιστα όμως δημιουργείται αντίστοιχη ατμόσφαιρα με αυτή που ετοιμάζουν οι ultras των «νερατζούρι» του Μπέργκαμο.
Η βόρεια Κερκίδα («Curva Nord») είναι σαν σπίτι γι’ αυτούς και ο δυναμικότερος σύνδεσμος τους, ο «Ultra group Curva Nord 1907″, δημιουργεί εντυπωσιακές χορογραφίες, που μαζί με φωτοβολίδες, καπνογόνα και τεράστια πανό συνθέτουν μια εντυπωσιακή εικόνα.
Το Μπέργκαμο βρίσκεται στη «σκιά» των Άλπεων, στη βόρεια Ιταλία.
Η πόλη φημίζεται για τη μουσική της παράδοση και τη γοητευτική μεσαιωνική ατμόσφαιρα που τη χαρακτηρίζει.
Η μουσική όμως των ultras στο «Stadio Atleti Azzurri d’Italia» δημιουργούν μελωδίες και τραγούδια με εντελώς διαφορετικό παλμό και ένταση.
Από το παρελθόν, οι οπαδοί της Αταλάντα έχουν συνδεθεί με αριστερές ιδέες και πεποιθήσεις, ενώ στην Curva Nord (ή «Curva Pisani») είναι συνηθισμένα, κυρίως μερικά χρόνια πριν, κομμουνιστικά πανό και εμβλήματα, όπως και φωτογραφίες του Τσε Γκεβάρα.
Το πρώτο οργανωμένο γκρουπ οπαδών, η «Brigate Neroazzure» δημιουργήθηκε το 1976.
Μέσα στον σύνδεσμο δημιουργήθηκαν μικρότερες ομάδες, όπως οι «Wild Kaos Atalanta» (WKA), οι «Νomadi» και οι «Nuova Guardia».
Με τα χρόνια οι ultras της Αταλάντα απέκτησαν τα ψευδώνυμα «μπουνιές» και «κλωτσιες», λόγω της βιαιότητας που επέδειχναν απέναντι στους υπόλοιπους.
Ήταν μια εποχή που ο χουλιγκανισμός και η βία ανάμεσα στους φανατικούς εκτονωνόταν στα επεισόδια έξω ή μέσα από το γήπεδο δίχως μαχαίρια, σιδερογροθιές και γενικότερο οπλισμό.
Το 1995, μετά το θανάσιμο μαχαίρωμα του οπαδού της Τζένοα, Βιτσέντζο Σπανιόλο, από ultras της Μίλαν, οι οπαδοί της Αταλάντα φώναξαν προς κάθε κατεύθυνση:
«Κατεβάστε κάτω τα μαχαίρια, σταματήστε αυτό το αίσχος» («Βasta lame, basta infami»).
To 1998, στον σύνδεσμο ηγετικό ρόλο ανέλαβε ο Κλαούντιο Γκαλιμπέρτι, γνωστός και ως «Il Bocia».
Τότε, όλοι οι σύνδεσμοι της Curva Nord ενοποιήθηκαν σε έναν, τον «Curva Nord Atalanta».
Πλέον στην πλειοψηφία τους τα μέλη είναι αποστασιοποιημένα από την πολιτική, όπως και η γενική κατεύθυνση της εξέδρας.
Ο Γκαλιμπέρτι είναι γνωστός για το βίαιο παρελθόν του, με συμμετοχή σε πολλά επεισόδια και φαινόμενα χουλιγκανισμού, παρ’ ολα αυτά είναι σεβαστός στην κοινωνία του Μπέργκαμο και ανάμεσα στους οπαδούς, λόγω του κοινωνικού έργου του οποίου πρωτοστατεί.
Θεωρείται «capofamiglia», σαν αρχηγός της τοπικής κοινωνίας, και είναι πρωτοστάτης στη διοργάνωση εράνων και εκδηλώσεων για οικογένειες που αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα προς το ζην, διαβιώντας στα όρια της φτώχειας.
Η φήμη του μάλιστα δεν περιορίζεται στα όρια του Μπέργκαμο.
Το 2005, οι ultras της Μπρέσια, μιας από τις πιο μισητές και αντιπαθέστερες ομάδες για την Αταλάντα και τους φανατικούς υποστηρικτές της, δήλωσαν τη συμπαράσταση τους στην απαγόρευση εισόδου που επιβλήθηκε στον «καπετάνιο» της Curva της Αταλάντα, με ένα τεράστιο πανό στο γήπεδο της στο οποίο αναγραφόταν στο σύνθημα:
«Nemico leale, Boci non mollare!» (μτφ «Bocia, εχθρέ μας, μην παραδίδεις τα όπλα!»)
Άμα τη αναλήψει «αρχηγικών» καθηκόντων στην Curva από τον «Il Bocia», ένα γενικό απολιτίκ κλίμα κυριάρχησε στα συνθήματα αλλά και στις απόψεις των ultras.
Ορισμένοι αποφάσισαν πως κάτι τέτοιο δεν τους εξέφραζε πλέον.
Αυτοί εγκατέλειψαν το πέταλο, μετακινήθηκαν στη νότια κερκίδα του γηπέδου και δημιούργησαν τον σύνδεσμο «Forever Atalanta». Αριστεροί έως ακροαριστεροί, θυμίζουν το παρελθόν της πλειοψηφίας των ultras της ομάδας και διαφοροποιούνται από τα «no-politica» συνθήματα που έχουν κυριαρχήσει στην πάλαι ποτέ διαφορετική δομή της βόρειας κερκίδας.
Στο πρόσφατο παρελθόν, τόσο οι τελευταίοι όσο και γενικά οι οπαδοί της Αταλάντα έχουν πρωτοστατήσει σε πορείες, διαμαρτυρίες και απεργίες.
Στις 11 Νοεμβρίου 2007, λίγο πριν από ένα παιγνίδι της Αταλάντα με τη Μίλαν, έγινε γνωστό πως ο οπαδός της Λάτσιο Γκαμπριέλε Σάντρι πυροβολήθηκε από αστυνομικό. Μόλις 7′ μετά την έναρξη του παιγνιδιού, οπαδοί από την «Curva Nord» προσπάθησαν να σπάσουν τα περιφράγματα του γηπέδου και να μπουν στον αγωνιστικό χώρο, προκαλώντας τη διακοπή του αγώνα και την εκκένωση του σταδίου.
Ακόμη, το 2009 διαδήλωσαν τόσο εναντίον του αρχηγού της ομάδας τους, Κριστιάνο Ντόνι, όταν αποκαλύφθηκε η συμμετοχή του σε κύκλωμα «στημένων» αγώνων, ενώ αργότερα βγήκαν πάλι στους δρόμους, με αφορμή τις «κάρτες οπαδών», για τις οποίες νομοθέτησε η ιταλική κυβέρνηση.
Οι φιλίες και οι έχθρες τους καθορίζονται μέχρι σήμερα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Συνολικά στην «Curva Nord» κυριαρχεί η «γραμμή» του Γκαλιμπέρτι, «Ci stanno sul cazzo tutti» (μτφ. «Τους μισούμε όλους»), κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να ισχύει.
Μεγάλη κόντρα έχουν με τη Λάτσιο, που φιλοξενεί στις τάξεις της πλήθος νεοναζί οπαδών, γνωστών για τις φασιστικές πρακτικές και ιδέες τους, όπως επίσης και με την Ελλάς Βερόνα για τον ίδιο λόγο.
Με αφορμή αναμέτρηση των δυο ομάδων στο Μπέργκαμο, εκτυλίχθηκαν εκτεταμένα επεισόδια βροχή από μπουκάλια, πέτρες και πολλά άλλα αντικείμενα που μετέτρεψαν τους δρόμους της πόλης σε πεδία μάχης.
Φίλοι τους θεωρούνται οι οπαδοί της ιταλικής Τερνάνα και της γερμανικής Άιντραχτ Φρανκφούρτης, με τους οποίους μοιράζονται αντιφασιστικές και αριστερές πεποιθήσεις.
H κερκίδα της Αταλάντα έχει πλέον χάσει σε μεγάλο βαθμό όσα αντιφασιστικά «αριστερά» αντανακλαστικά την έκαναν μισητή σε ομάδες ταυτισμένες με νεοναζί και αντιδραστικούς και «σύμμαχο» όσων είχαν παρεμφερείς πεποιθήσεις.
Η Curva Sud διαφοροποιείται, όχι όμως σε μεγάλο βαθμό και έκταση.
Το μήνυμα του «Il Bocia» όμως δεν παύει, ακόμη κι έτσι, να είναι ελπιδοφόρο:
«Αυτό που κάνουν οι Ultras είναι να ενώνουμε την πόλη, να φέρνουμε τους ανθρώπους του Μπέργκαμο πιο κοντά. Είναι το καθήκον μας να προφυλάξουμε τις αγνές αξίες του αθλητισμού και για όσο θα είμαστε ενεργοί, θα έχουμε αυτό το πάθος παρά τις «πίκρες» που βιώνουμε κατά καιρούς».
Δημοσιεύτηκε στο 3point magazine.gr
