”Ήταν κάτι παραπάνω από Δάσκαλος, πατέρας του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου.
Μου έδωσε τα πάντα.
Έκανα το ντεμπούτο μου στα δεκαέξι, με πέταξε στα θηρία της Πρέμιερ Λιγκ στα 17, με έκανε αρχηγό στα 21, φτάσαμε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2006 κόντρα στην Μπαρτσελόνα και με έκανε να νιώσω σημαντικός και ήμουν μόνο 19 ετών…
Με έκανε να ωριμάσω, αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά μου έδινε αυτοπεποίθηση, έδινε θετική ενέργεια.
Πιστεύω ότι στο ποδόσφαιρο το ταλέντο είναι θεμελιώδες και μετά αν προπονηθείς μπορείς να βελτιωθείς, αλλά είναι ένα παιχνίδι όπου ο ψυχολογικός παράγοντας μετράει τόσο πολύ.
Ο ποδοσφαιριστής χρειάζεται κάποιον που να του λέει κάθε μέρα “σε εμπιστεύομαι, συνέχισε”, κάποιον που το δείχνει με πράξεις.
Ο Βένγκερ ήταν ακριβώς αυτό το άτομο, ένας μεγάλος προπονητής και ένας μεγάλος άνθρωπος.”
Σεσκ Φάμπρεγκας
