«Αν ο Λομπανόφσκι ήταν δώρο –κατά μια έννοια ήταν– θα είχε την εμφάνιση μιας κρυστάλλινης σφαίρας, του είδους που χρησιμοποιούν οι μάντεις.
Μόλις κοίταξα μέσα σε αυτόν τον απίστευτο άνθρωπο, είδα το μέλλον.
Στο ποδοσφαιρικό γήπεδο ήμουν ο πιστός στρατιώτης του.
Μου έκανε εντύπωση, με γοήτευσε.
Εκπροσωπούσε τα πάντα μου.
Ένα έντονο σύνολο.
Πήρα διαταγές, εκτελούσα, δούλεψα σκληρά, μεγάλωσα, βελτιώθηκα.
Χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν εγώ, δεν θα γινόμουν ποτέ τίποτα.
Μπήκα στη μάχη για το όνομά του, δούλεψα για τον ιδρώτα μου, λερώθηκα με λάσπη, γιατί ποτέ δεν υπήρξε δρόμος προς τη δόξα που να μην ήταν λίγο βρώμικος, που να μην κρεμόταν στην ανηφόρα.
Οι προπονήσεις του έμοιαζαν με τεστ αντοχής, που έφτασαν στα άκρα, μέχρι το σημείο εξάντλησης.
Όταν και ο τελευταίος μυς ζήτησε έλεος, όταν επρόκειτο να πεθάνεις, αντ' αυτού αναστήθηκες ξανά.
Σου χάριζε αθλητική αιωνιότητα».
Andriy Shevchenko

Τα απίστευτα και συναισθηματικά λόγια του Sheva για τον συνταγματάρχη του: Valerij Lobanovsky