Αντρέα Πίρλο: -Τζίτζι, μπορώ να χειριστώ την πίεση, όπως την έχω διαχειριστεί και ως ποδοσφαιριστής.

Αν χρειαστεί να με ”σφάξουν” με τα σχόλια τους, θα με ”σφάξουν” αλλά τουλάχιστον δεν τους χρωστάω τίποτα, δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν.

Συνήθιζαν να μου σπάνε τα αρχ… είτε έπαιζα καλά, είτε όχι, οπότε τίποτα δεν με άλλαξε, κρατούσα την ψυχραιμία μου.

Εσύ Τζίτζι, τι θα κάνεις…??

Τζιανλουίτζι Μπουφόν: -Αντρέα, ο μόνος λόγος που θα σταματούσα, είναι αν δεν ένιωθα ενέργεια μέσα μου.

Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος έχει πραγματικά αλλάξει… τώρα υπάρχει διαφορετική νοοτροπία και διαφορετικές ανάγκες.

Μεγαλώσαμε πραγματικά για το ποδόσφαιρο, ζήσαμε για να κερδίζουμε ένα παιχνίδι.

Υπήρχε μόνο αυτό για εμάς, το παιχνίδι.

Το ποδόσφαιρο δεν είναι πλέον προτεραιότητα σήμερα για τους ποδοσφαιριστές.

Αντρέα Πίρλο: -Σήμερα προτεραιότητα είναι το τηλέφωνο και το πόσο καινούριο είναι.

Τζιανλουίτζι Μπουφόν: -Αυτό είναι σωστό, να έχεις ένα καλό τηλέφωνο, να έχεις ακόλουθους, να κάνεις ηλίθια πράγματα στο ΦΒ και στο ινστα.

Αντρέα Πίρλο: -Ναι είναι αλήθεια… Στην πραγματικότητα ένα πράγμα γαμημ… είναι να βλέπω τους ποδοσφαιριστές στο κρεβάτι πριν τον αγώνα, με το κινητό στο χέρι.

Πάντα το έλεγα πριν το παιχνίδι, πάμε να κάνουμε μασάζ και το τηλέφωνο μένει κλειδωμένο στην ντουλάπα.

Τζιανλουίτζι Μπουφόν: -Νομίζω ότι αυτό θα ήταν ότι καλύτερο.

Αντρέα Πίρλο:-Φυσικά, τουλάχιστον μένουμε συγκεντρωμένοι σε αυτό που πρέπει να γίνει.

Αυτός ο διάλογος, εξηγεί πάρα πολλά για το ποδόσφαιρο.

Κάποια πράγματα μερικοί μπορούν να τα καταλάβουν και μερικοί όχι.