“Ξεκίνησα να παίζω για την ομάδα νέων της Ιντερνασιονάλ, στο Πόρτο Αλέγκρε.
Είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους στη Βραζιλία, οπότε ήταν καλό για μένα.
Αλλά είχα ένα πρόβλημα, ήμουν ακόμα πολύ κοντός.
Σωματικά, ωρίμασα αργά, οπότε όλοι οι τερματοφύλακες της ηλικίας μου ήταν ψηλότεροι και δυνατότεροι από μένα.
Σκέφτηκα να σταματήσω, σοβαρά το σκέφτηκα, μετά ήρθε ένας μεγάλος διαγωνισμός για νέους.
Όταν ο αδερφός μου έπαιξε εκεί, ψηφίστηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του τουρνουά.
Εφερε το τρόπαιο στο σπίτι μας και το έβλεπα και έλεγα «θέλω κι εγώ ένα». Αλλά δεν το άγγιξα καν.
Ηξερα όλους αυτούς τους θρύλους, όπως ο Μπουφόν και ο Κασίγιας, που είχαν κάνει το ντεμπούτο τους στην πρώτη ομάδα στα δεκαεφτά και ήθελα να γίνω σαν αυτούς.
Πόσο θα μπορούσα να περιμένω…
Είχε έρθει η ώρα μου; Δεν μου φαινόταν.
Ο σύλλογος είχε αυτή την αμφιβολία, αν θα άρχιζα να ψηλώνω ή αν θα ήμουν πάντα κοντός.
Νομίζω ότι ο Θεός με παρακολουθούσε, γιατί τότε αποφάσισαν να περιμένουν άλλο ένα χρόνο, για να δουν αν θα αρχίσω να ωριμάζω σωματικά.
Η τεχνική μου στη συνέχεια βελτιώθηκε γρήγορα.
Και τότε συνέβη κάτι απίστευτο, είχα αρχίσει επιτέλους να ψηλώνω.
Σε ένα χρόνο πήγα από το 1.70 στο 1.87.
Ξαφνικά είχα και τη σωματική διάπλαση και την τεχνική.
Όλοι άρχισαν να με κοιτάνε περισσότερο από όσο φανταζόμουν.
Μια μέρα, θυμάμαι ήμουν δεκαέξι ετών, ήμουν στην παραλία με μερικούς φίλους κοντά στο σπίτι των παππούδων μου.
Όταν έλεγξα το τηλέφωνό μου, είχα πέντε αναπάντητες κλήσεις από τον παππού μου.
Φοβόμουν τα χειρότερα, ειλικρινά.
Σκέφτηκα «Θεέ μου, ίσως κάτι συνέβη στην οικογένειά μου». Τηλεφώνησα πανικόβλητος και είπα…
«Παππού, τι έγινε;».
Μου είπε: ”Αγόρι μου, πρέπει να πας σπίτι τώρα. Έχεις κληθεί στην ομάδα της Κ17.”
Ο παππούς μου ήταν χιουμορίστας.
Έπρεπε να τρέξω σπίτι για να ελέγξω, για να είμαι ασφαλής.
Τότε ο θείος μου με πήρε τηλέφωνο και μου είπε τα ίδια πράγματα. ‘Συγχαρητήρια!’.
Αλλά ακόμα δεν το πίστευα.
Νόμιζα ότι αστειεύονταν.
Έτρεξα για μισή ώρα από την παραλία στο σπίτι μου για να μπορέσω να πάω στον υπολογιστή μου και να ελέγξω την επίσημη ιστοσελίδα της Εθνικής ομάδας.
Άνοιξα την σελίδα και εδώ είναι το όνομά μου…
Alisson Becker.
Πραγματικά είχα κληθεί.”
Άλισον Μπέκερ
