“Η καλύτερη γλώσσα στον κόσμο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς διακρίσεις, είναι ότι το κάθε παιδί θα φάει πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό και θα έχει ελεύθερο χρόνο για να μελετήσει και να παίξει και όταν μεγαλώσει, να υπάρξει επαγγελματική αποκατάσταση.
Δεν χρειάζεται να δώσεις χρήματα στους ανθρώπους ως δώρα, πρέπει να τους δώσεις δουλειά.
Τα παιδιά, πρέπει να πηγαίνουν στο σχολείο. Δεν πρέπει να λέμε ψέματα στους ανθρώπους.
Ο κόσμος πεινάει.
Για να βγάλεις τους ανθρώπους από την πείνα, πρέπει επίσης εκτός απο δουλειά , να τους παρέχεις εκπαίδευση και υγεία.
Πολλοί γονείς, φέρνουν στον κόσμο, πέντε με έξι παιδιά και νομίζουν πως το κράτος θα τους στηρίξει…
Μπορεί να νομίζετε ότι εμείς οι ποδοσφαιριστές είμαστε αμόρφωτοι, αλλά δεν ισχύει για όλους.
Ελλάδα για μένα είναι ιστορία.
Η ιστορία από την Ελλάδα ξεκίνησε και μετά την πήραν όλοι οι άλλοι.
Όπως σας πήραν τα αγάλματα, σας πήραν και την ιστορία.
Είπα ήδη στη γυναίκα μου, τη μέρα που θα πεθάνω και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα συμβεί,οτι θέλω να αποτεφρωθώ.
Αλλά θέλω να σκορπιστούν οι στάχτες μου στο γήπεδο της Βελέζ.
Σημαντικό όμως είναι το πως θα χωριστούν. Θέλω να σκορπιστούν στα πέταλα.
Έτσι θα μπορώ να είμαι με τους ανθρώπους μου, με τους οπαδούς της Βελέζ μια φορά κάθε δεκαπέντε μέρες.
Το μοναδικό πράγμα που μαθαίνεις από μικρός είναι να συμβιβάζεσαι. Και μαζί το μεγαλύτερο λάθος.
Δεν μου αρέσει αυτό το καλό παιδί.
Δεν είμαι τέτοιο.”
Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ
‘Οι οπαδοί φρίκαραν όταν με έβλεπαν να βγαίνω απ’ την εστία.
Ούρλιαζαν να γυρίσω πίσω.
Ποτέ όμως δεν αμφέβαλα για ό,τι έκανα.
Εμπιστεύομαι τις ικανότητές μου, γι’ αυτό και είχα ξεκινήσει να προπονούμαι στα πέναλτι και τις εκτελέσεις φάουλ.”
Πέτυχε 46 γκολ συνολικα στην καριέρα του
”Είπα ήδη στη γυναίκα μου, τη μέρα που θα πεθάνω και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα συμβεί, οτι θέλω να αποτεφρωθώ.
Αλλά θέλω να σκορπιστούν οι στάχτες μου στο γήπεδο της Βελέζ.
Σημαντικό όμως είναι το πως θα χωριστούν. Θέλω να σκορπιστούν στα πέταλα.
Έτσι θα μπορώ να είμαι με τους ανθρώπους μου, με τους οπαδούς της Βελέζ μια φορά κάθε δεκαπέντε μέρες.”
Χοσέ Λουίς Τσιλαβέρτ
