Ήταν το βράδυ μεταξύ 1ης και 2ας Απριλίου, Δευτέρα του Πάσχα εκείνου του πικρού 1991. Λίγο μετά τις 10 το βράδυ, ο Ντιέγκο κατεβαίνει για τελευταία φορά από το ναπολιτάνικο σπίτι του στη Via Scipione Capece.

Φοράει γαλάζιο τζιν, κίτρινο πουά πουκάμισο Versace και μαύρο δερμάτινο τζάκετ.

Μπαίνει πίσω από το τιμόνι της σκοτεινής του BMW 850, ο μάνατζέρ του Μάρκος Φράνκι ήταν ήδη μέσα.

Η πύλη άνοιξε και το αυτοκίνητο έφυγε, ο Βασιλιάς έφυγε για πάντα από το βασίλειό του.

Η σκούρα BMW πήγε γρήγορα στον αυτοκινητόδρομο από τη Νάπολη προς την Ρώμη.

Στο Fiumicino, ο Fernando Signorini, ο αληθινός, ο πιο ειλικρινής φίλος, ολοκλήρωσε όλες τις διαδικασίες για την αναχώρηση.

Το ιταλικό αεροπλάνο για Μπουένος Άιρες, κωδικός AZ 576, αναχώρησε στις 01:05.

Ο Ντιέγκο έφτασε το 1984 με 70 χιλιάδες Ναπολιτάνους να τον καλωσορίζουν και έμεινε μόνος το 1991.

Ο D10S θα επιστρέψει στη Νάπολη μόλις το 2005, για τον αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του Φεράρα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία…