”Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, η Γιούβε ήταν η καλύτερη ομάδα στον κόσμο και εγώ ήμουν 22 ετών.

Την ώρα που σχεδόν όλοι έπαιζαν με το 4-4-2, τόλμησαν να βγουν στο γήπεδο με το 4-3-3. Για εκείνον τον αγώνα ο Φέργκιουσον αποφάσισε να «αντιγράψει» αυτόν τον σχηματισμό, αφήνοντας τον Καντονά μόνο του στο κέντρο της επίθεσης, όταν μέχρι εκείνο το σημείο είχε αποδώσει τα μέγιστα με έναν άλλο επιθετικό στο πλευρό του.

Έπαιζα στη μεσαία γραμμή με τον Μπατ και τον Μπέκαμ και ήταν ένας εφιάλτης για μένα.

Στο ημίχρονο είχα μια συζήτηση με τον Φέργκιουσον και του είπα τα παράπονά μου. Ακολούθησε μια λογομαχία που κατέληξε με εμένα να πετάω ένα μπουκάλι που χτύπησε μια κάσα αναψυκτικών και προσγειώθηκε στα πόδια του Φέργκιουσον.

Ήξερα ακριβώς τι επρόκειτο να συμβεί.

Είπε, «ΜακΚλέρ, έλα επάνω».

Μετά, γυρνώντας προς εμένα.. «Βγαίνεις έξω, αλλαγή».

Η πρώτη μου προσπάθεια να κυριαρχήσω στα αποδυτήρια είχε αποτύχει παταγωδώς.

Έλαβα πρόστιμο ίσο με μισθό μιας εβδομάδας.

Δεν το ξέχασα ποτέ αυτό το μάθημα».

Ράιαν Γκιγκς