”Στο τέλος μιας προπόνησης, ο πρόεδρος της Ντιναμό Κιέβου, Σούρκης, με είχε πάρει τηλέφωνο από έναν συνεργάτη του.
“Γρήγορα, πήγαινε στο γραφείο μου.”
Όταν μπήκα μέσα, βρήκα μερικούς ανθρώπους να με περιμένουν και να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι.
Οι περισσότεροι από αυτούς, άγνωστοι.
Ο Σούρκης πήρε τον λόγο…

”Αντρέι, είναι Μυστικές Υπηρεσίες. “
”Μυστική Υπηρεσία;
Δεν καταλαβαίνω.”
Μου εξήγησαν.
«Κύριε Shevchenko, δουλειά μας είναι επίσης να υποκλέπτουμε τηλεφωνικές κλήσεις των πιο επικίνδυνων εγκληματιών, για να ακούμε τα λόγια τους.
Τις τελευταίες εβδομάδες ακούσαμε ομιλίες που δεν μας αρέσουν.

Μιλούσαν για ένα πιθανό σχέδιο απαγωγής σας.
Από σήμερα και στο εξής θα ζείτε με φρουρά.

Πάντα θα υπάρχουν δύο πράκτορες που θα σας συνοδεύουν, μέρα και νύχτα, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο.
“Αλλά…”
“Κύριε Shevchenko, μην διαφωνείτε. Είναι για τη δική σας ασφάλεια. “
Η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, σε ορισμένες γωνιές των δεκαπέντε Δημοκρατιών, είχε προκαλέσει χάος.
Οι εγκληματίες είχαν πάρει θέση, όχι μόνο στην Ουκρανία.

Ληστεύοντας ανθρώπους μέρα μεσημέρι.
Ήξεραν ότι θα πάω στο εξωτερικό για να παίξω, νόμιζαν ότι άξιζα μια ευκαιρία να εξαργυρωθώ.
Στην αρχή φοβήθηκα λίγο, μετά συνήθισα, ακόμα και τα όπλα τους σε κοινή θέα.
Ένιωσα

Ένιωσα να απειλείται η ιδιωτική μου ζωή, αλλά ήταν μια αποδεκτή θυσία.
Ποτέ δεν μου έχει συμβεί κάτι κακό, ούτε είχα την αίσθηση ότι θα μπορούσε.
Τελικά οι οπαδοί της Dynamo, χαίρονταν για τις νίκες μας, μαζί μας, μέσα στα αποδυτήρια, δεν φοβόμουν κανέναν, ενώσαμε τον κόσμο. “
Andriy Shevchenko