30 Σεπτεμβρίου του 1922 οι καμπάνες χτύπησαν για τελευταια φορα στο Άιβαλι.

Απο την προηγούμενη μερα μαθεύτηκε πως ηταν ειδοποίηση.

Ηταν το σύνθημα να ανοίξουν οι φοβισμενες πόρτες των σπιτιών.

Οι γυναικες πηραν τα παιδιά τους και κατηφόρισαν για το γιαλό του Αγγελή.

Τους περίμεναν τα καράβια με την αμερικάνικη σημαία που ειχαν έρθει να φυγαδεύσουν οσους και οσες σωθήκανε απο τα αμελε ταμπουρού.

Ως το απόγευμα το θλιβερό θέαμα έγινε παρελθον.

Σιγή θανατου απλωθηκε στη πανέμορφη πολιτεία.

Το Αιβαλι ποτέ πια δεν θα ήταν αυτο που υπήρξε κάποτε.

Kydonies

ΑΪΒΑΛΙ (ΚΥΔΩΝΙΕΣ) – ΜΟΣΧΟΝΗΣΙΑ ΑΙΟΛΙΑΣ Μ. ΑΣΙΑΣ – ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ 1922
29 Αυγούστου 1922 (12 Σεπτεμβρίου με το νέο ημερολόγιο)
Χωροφυλακή και ο Ελληνικός Στρατός έχουν εγκαταλείψει το Αϊβαλί στην τύχη του. Μια ομάδα από 35 Τούρκους τσέτες κατέλυσε στο διοικητήριο του Αϊβαλιού χωρίς να πειράξουν κανέναν.
6 Σεπτεμβρίου 1922 (19 Σεπτεμβρίου με το ν. η.)
Μπαίνει η τουρκική μεραρχία ιππικού στο Αϊβαλί (Κυδωνίες)
13 Σεπτεμβρίου 1922 (26 Σεπτεμβρίου με το ν. η.)
Η τουρκική μεραρχία ιππικού αντικαθίσταται από την 14η μεραρχία πεζικού.Η γενοκτονία ξεκινά.
14 Σεπτεμβρίου 1922 (27 Σεπτεμβρίου με το ν. η.)
Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, τελέσθηκε η τελευταία θεία λειτουργία στον Μητροπολιτικό ναό του Αϊβαλιού και από την επόμενη ημέρα έπαψαν να σημαίνουν οι καμπάνες των 11 Εκκλησιών. Όλοι οι Χριστιανοί του Αϊβαλιού θέλανε τώρα να φύγουν για να σωθούν.
14 Σεπτεμβρίου 1922 (27 Σεπτεμβρίου με το ν. η.)
Έναρξη Γενοκτονίας Μοσχονησιωτών. Την ημέρα αυτή είδαν με τα μάτια τους 6.000 Μοσχονησιώτες, από το μικρότερο βρέφος μέχρι του τελευταίου γέροντος, με επικεφαλή τον μαρτυρικό Ποιμενάρχη Μοσχονησίων Αμβρόσιο, να οδηγούνται σε ομαδική σφαγή.
15 Σεπτεμβρίου 1922 (28 Σεπτεμβρίου με το ν. η.)
Φεύγει η 14η τουρκική μεραρχία ιππικού και το δολοφονικό/γενοκτονικό της έργο συνεχίζει το «Χασάπ Ασκέρ».
18 Σεπτεμβρίου 1922 (1 Οκτωβρίου με το ν. η.)
Ο Μητροπολίτης των Κυδωνιών, Γρηγόριος ενήργησε αστραπιαία μέσω του Αμερικανικού στοιχείου και με μεγάλους κόπους κατάφερε στις 18-19 Σεπτεμβρίου και έφερε 2 ατμόπλοια Ελληνικά με Αμερικάνικη σημαία για να παραλάβουν τον κόσμο. Ο ίδιος και 22 ιερείς και λοιποί εργαζόμενοι στις εκκλησίες της πόλης θα παρέμεναν στις Κυδωνίες, αληθινοί Νεο-Μάρτυρες για να σώσουν έστω και μία ψυχή από τους Τούρκους.
30 Σεπτεμβρίου 1922 (13 Οκτωβρίου με το ν. η.)
Το Αϊβαλί έχει αδειάσει. Η γενοκτονία όμως των αιχμαλωτισμένων κατοίκων του (μεταξύ αυτών και ο Ηλίας Βενέζης) συνεχίζεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης/θανάτου των Τούρκων και το υπόλοιπο 1922 καθώς και το 1923 όπου από τους 3.000 Αϊβαλιώτες επέστρεψαν ζωντανοί μόλις 23 Αϊβαλιώτες.
Μικρασιατική Καταστροφή/ Γενοκτονία. Γιατί η Καταστροφή ήταν Γενοκτονία. Γιατί Γενοκτονία ήταν η Καταστροφή. Οι νεκροί περιμένουν…

1ος διωγμός/γενοκτονία 1914-18:
—Το 1914 σε Ανατολική Θράκη, Μικρά Ασία καθ’ υπόδειξη του Γερμανού Στρατηγού Λήμαν Φον Σάντερς και εκτελεστές-δολοφόνους τους Τούρκους. (=η αιτία της μικρασιατικής εκστρατείας του 1919). Δύο χρόνια μετά, το 1916, διωγμός/γενοκτονία και στον Δ. Πόντο, και το 1918 και στον Α. Πόντο. Η γενοκτονία δηλαδή, ξεκίνησε 5 τουλάχιστον χρόνια πριν την απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη.
—Οι νέοι στα αμελέ ταμπουρού (τάγματα εργασίας=θανάτου). Γυναικόπαιδα σε εξορίες όπου πέθαιναν από την πείνα, στερήσεις, κακουχίες, αρρώστιες. Δολοφονίες, ληστείες, υψηλές φορολογίες, κατασχέσεις περιουσιών, γεωργικών προϊόντων, ζωοκλοπές. Φυλακίσεις, βασανισμοί. Φριχτά βασανιστήρια, ακρωτηριασμοί, βιασμοί. Πυρπολούνται χωριά, συνοικίες, εκκλησίες.
—Το Οικουμενικό Πατριαρχείο κηρύττει το Γένος σε διωγμό. Κλείνουν εκκλησίες και σχολεία. Εκδίδει το φοβερό ιστορικό ντοκουμέντο με αδιάσειστα στοιχεία «Μαύρη βίβλος διωγμών και μαρτυρίων του εν Τουρκία Ελληνισμού (1914-1918)». Προσπάθειες εξισλαμισμού: ή θα πεθάνετε ή θα εξισλαμιστείτε.
Αυτοί ήταν οι Τούρκοι, σύμμαχοι της Γερμανίας. Της Γερμανίας που ήθελαν για σύμμαχο οι φιλοβασιλικοί που κυβερνούσαν την Ελλάδα τότε, ως τις 14.6.1917.
Πλέον οι Έλληνες της Μικρασίας αγωνιούν για το αν θα μπορέσουν να παραμείνουν στις προαιώνιες πατρίδες τους.
Ο Λίμαν φον Σάντερς ήταν αρχιστράτηγος των Τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων. Μαζί του και πλήθος άλλων Γερμανών στρατιωτικών. Τότε (1914-1918) που ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας σφαζόταν από τους Τούρκους και οι γερμανόφιλοι βασιλόφρονες, το Λαϊκό Κόμμα, και ο βασιλιάς Κωνσταντίνος αδιαφορούσαν. Και επέμεναν στην ουδετερότητα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που συνέφερε μονάχα την Τουρκία και την σύμμαχο της Γερμανία. Αυτό παρέτεινε τουλάχιστον για 2 χρόνια τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και επέτρεψε στην Τουρκία να αντέξει άλλα 3 χρόνια σφάζοντας χριστιανούς, Έλληνες, Αρμένιους.
Παλιννόστηση αρχές 1919:
—Οι Μικρασιάτες επιστρέφουν στην Μικρά Ασία και στα σπίτια τους. Δέχονται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό για την καταπολέμηση επιδημιών. Γίνονται απολυμάνσεις. Επισκευάζουν τα σπίτια, μαγαζιά , σχολεία, εκκλησίες, νεκροταφεία τους που είχαν λεηλατηθεί, βεβηλωθεί από τους Τούρκους. Δουλεύουν τα χωράφια τους που είχαν μείνει ακαλλιέργητα. Φροντίζουν τα ορφανεμένα μικρασιατόπουλα.
—Μαζί τους η Πατριαρχική Επιτροπή, το Υπουργείο Περιθάλψεως, η Υπηρεσία Παλιννοστήσεως και Περιθάλψεως Σμύρνης. Οι σύμμαχοι των Τούρκων τότε, οι Γερμανοί, με τον αρχιστράτηγο των Τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, τον Λίμαν Φον Σάντερς και πλήθος Γερμανών στρατιωτικών είχαν φύγει πανικόβλητοι.
—Μεταξύ 1914 – 1918 τουλάχιστον 450.000 Έλληνες Μικρασιάτες αλλά και Ανατολικοθρακιώτες και Πόντιοι εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους βρίσκοντας προσωρινά καταφύγιο στην ελεύθερη Ελλάδα. Μεταξύ 1914 – 1918 υπάρχουν τουλάχιστον 250.000 δολοφονημένοι Έλληνες από τους Τούρκους μονάχα στα αμελέ ταμπουρού (=τάγματα εργασίας, θανάτου). Μεταξύ 1914 – 1918 υπάρχουν τουλάχιστον 774.235 εξορισμένοι, είτε πρόσφυγες στην ελεύθερη Ελλάδα είτε στα βάθη της Ανατολής.)
2 Μαΐου 1919:
Η προστασία, το σταμάτημα της γενοκτονίας των χριστιανών από τους Τούρκους. Οι Αρμένιοι μετράνε 1.500.000 δολοφονημένους και η απόφαση των Τούρκων ήταν μετά τους Αρμένιους να εξολοθρεύσουν εντελώς και τους Έλληνες. Ξεκινά ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος, η Μικρασιατική Εκστρατεία, η απελευθέρωση Αν. Θράκης και δυτικής Μικράς Ασίας. Με Ελευθέριο Βενιζέλο πρωθυπουργό.
2ος διωγμός/γενοκτονία:
—Το 1922 με περίπου 1.350.000 Ανατολικοθρακιώτες, Μικρασιάτες, Πόντιους επιζώντες της γενοκτονίας από τους Τούρκους να καταφεύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα. Πολλοί εξ αυτών για 2η φορά πρόσφυγες, μια το 1914 και μια το 1922. Η κυβέρνηση τους αφήνει αβοήθητους. «Στρατόν σώσατε, πολίτας εγκαταλείψατε».
—Κυβέρνηση οι φιλοβασιλικοί του Γούναρη, βασιλιάς ο Κωνσταντίνος και η κομμουνιστική αριστερά (ΣΕΚΕ) από δίπλα. Μαζί με τους δολοφονημένους της περιόδου 1914-18 οι νεκροί πλέον ξεπερνούν τους 1.100.000: Ανατολικοθρακιώτες 60.000, Μικρασιάτες 700.000, Πόντιοι 353.000
1924 Ανταλλαγή της Λωζάνης:
—Οι εναπομείναντες 150.000 ανταλλαχθέντες: 50.000 Καππαδόκες, 62.000 Παφλαγόνες και Πόντιοι. Και ακόμα 38.000 που είχαν καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη υπό μορφή προσωρινότητας για την ασφάλεια τους. Ήταν ήδη ξεσπιτωμένοι, διωγμένοι από χωριά & πόλεις της Παφλαγονίας, της Γαλατίας, της Βιθυνίας, της Καππαδοκίας κ.α.
—Γίνεται αντιληπτό σε όλους ότι ο Μικρασιατικός Ελληνισμός δεν ξεριζώθηκε εξαιτίας του πολέμου (αφού η γενοκτονία του είχε ξεκινήσει 5 χρόνια πριν από αυτόν). Ούτε και εξαιτίας της συνθήκης Λωζάνης (αφού μόλις 150.000 Έλληνες ήρθαν το 1924 με την ανταλλαγή).
Αυτό αποτελεί το αφήγημα της τούρκικης προπαγάνδας, της ιστορικής διαστρέβλωσης. Στην Ελλάδα -μαζί με άλλες αερολογίες- αποτελεί επίσης το αφήγημα: των αρνητών της γενοκτονίας και των απογόνων των υπαίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής/Γενοκτονίας. Τούρκοι, αρνητές, υπαίτιοι μαζί!
Ενωση Αιβαλιωτών Μοσχονησιωτών